Z jednym się zgodzę - film z pewnością powstał z myślą o najmłodszych widzach. Czy jest pozytywny? Oczywiście, przekaz ma jednoznaczny: najbardziej liczą się takie wartości jak rodzina, przyjaźń i miłość, a dobro zawsze ze złem wygrywa, bowiem jest lepsze, właściwsze.
Jednak mnie film ów rozczarował - raz, że zrealizowali go bracia Wachowscy, którzy dali nam "Bound", "Matrixa" i "V for Vendetta", więc liczyłem jednak na coś mniej infantylnego, a dwa - nakręcony jest bardzo oszczędnie, sztucznie i bez polotu. No i też raziły mnie te pastelowe barwy oraz plastikowe efekty specjalne - wiedziałem, że oglądam film aktorski, a skonfundowany umysł podpowiadał mi, iż to jednak animacja ;) Humor sytuacyjny również za bardzo mnie nie bawił (choćby ograny motyw z szympansem, ileż można?).
Nie wiem - nie mam nic przeciwko kinu familijnemu, pewnie mam też odrobinę dziecka w sobie, ale... Jest sporo lepszych filmów tego pokroju - choćby lepiej nakręconych, zagranych i z mniej nachalnie podanym przesłaniem. No i "Speed Racer" za bardzo kojarzy mi się z produkcjami typu "Thunderbirds", "Spy Kids 3-D" (żeby nie było, pierwsze 2 części były nawet, nawet...) czy "Sharkboy i LavaGirl". Te filmy obejrzałem z udręką, podobnie było ze "Speed Racerem", niestety...

Niezbyt często wypowiadam się pod postami innych forumowiczów- ale skoro dostałem zaproszenie do dyskusji to czemu nie:)

Na wstępie pozwole sobie zauważyć , iż autor podkreślił tutaj bardzo ważny fakt- FilmWeb to portal na którym coraz więcej jest nastolatków. Nastoletni widz- oczywiście - mi nie przeszkadza zupałnie, ale z racji swego jeszcze stosunkowo skromnego wyrobienia filmowego (i kulturalnego ogólnie) swymi ocenami częstokroć krzywdzi obraz interesujące, wartościowe lub dziś już absolutnie klasyczne.
Stąd wiele współczesnych (ale i też tych starych) ciekawych i ambitnych filmów ma na tym portalu rekorodwo niską średnią ocen.

Nie chę jednak nikogo potępiać czy wytykać- każdy ma własne zdanie i własny gust.

Co do różnych ocen SPEED RACERA - wcale się im nie dziwię, choć osądy wielu forumowiczów wydają się mi być nazbyt krytyczne. Wszyscy zapatrują się na twórczość Braci Wachowskich z perspektywy kultowego MATRIXA. Jednak każde dzieło danego artysty jest swoistym indywiduum i tak należy je oceniać.

SPEED RACER (zachęcam do przeczytania mojej renezji filmu na forum niżej) też wzbudził we mnie bardzo mieszane uczucia. Sam obraz bym określił mianem ambitnej porażki. Ten film to swoisty wygłup i ukłon w stornę stylistyki campu jaki poczynili Bracia Wachowscy. A, że nie wszystko wyszło im tak jak chcieli to już zupełnie inna sprawa...

Właśnie. Rozczarował czy zaskoczył? Oczywiście po Wachowskich oczekiwaliśmy czegoś zupełnie innego, ale to nie koniecznie musi być minusem. Nie jest to hit na miarę Matrixa ale, w mojej opinii, również nie gniot zasługujący na ocenę niższą od byle komedii romantycznej. Dla mnie chwile ze Speed Racerem były powrotem do czasu, gdy rzeczywiście, cytując debney'a, ,,najbardziej liczą się takie wartości jak rodzina, przyjaźń i miłość, a dobro zawsze ze złem wygrywa".
Może idealiści już tak mają:)

Film zasługuje na uwagę dlatego że jest chyba najbardziej pozytywny
filmem jaki oglądałem.Ale nie jest to tępe moralizatorstwo a prawdziwe
proste ale potężne przesłanie.

Po za tym lubię anime a jak ktoś się tym tematem interesuje to zauważy
ze ten film to tak naprawdę jest anime tylko z aktorami.
Finalna scena z Speedym który przypomina sobie wszystko co mówili do
niego rodzic oraz x jest żywcem wyjęta z dowolnego shounena ,podobnie
jak ckliwe wyznania i długie monologi postaci.
Nie można zapomnieć o charakterystycznej pracy kamery,zbliżeniach na
oczy i twarz.Niekumaci zjadą ten film ale ci którzy będą wiedzieli o co
kaman na pewno doceniom Speed Racera.

Ten film jest wyjątkowo i już dłuuuugo nie powstanie nic w podobnych
klimatach stworzone przez nie-azjatów.