Andy i Laeey Wachowscy przejdą do historii kina dzięki przełomowemu thrillerowi/sf MATRIK (10/10) o filizoficznych ambicjach. Kolejne ich produkty takie jak MATRIK-REAKTYWACJA (5/10) czy MATRIX-REWOLUCJE (6/10) powoli tę legendę niweczyły.

Najnowszy produkt Wachowskich oparty na komiksowych (i animowanych) historyjkach z Kraju Kwitnącej Wiśni szykowany był na wielki hit.
Tymczasem SPEED RACER i Bracia WAchowscy wpiszą się kolejny raz po pierwszym MATIRXIE do historii kina jako jedna z największych finansowych klęsk w dziejach Hollywood.
SPEED RACER został niemal wgnieciony w ziemię przez krytyków i odrzucony przez publiczność.
Kosztujący 120 milionów dolarów (nie licząc gigantycznego budżetu reklamowego) film zarobił w USA nieco ponad 43 miliony, a na całym świecie nie zebrał w sumie nawet 50 milionów wpływów!
W Ameryce kina świeciły pustkami natomiast to co działo się w Europie czy Azji na salach kinowych w trakcie pokazów SPEED RACERA to już prawdziwy dramat.

Jednak pod koniec roku (i dzięki nie tak dawnej premierze na DVD) SPEED RACER został niespodziewanie zauważony w wielu podsumowaniach filmowych kończącego się roku. Mimo, że nie jest to produkcja zdecydowania udana to jednak nie sposób tego filmu lekceważyć.

Czemu? SPEED RACER nie jest aż tak zły jak piszą krytycy, ani też tak dobry jak bornią go jego fani. Bracia Wachowscy stowrzylki najbardziej odjechany i "wariacki" film dekady. To jest pewne!
SPEED RACER epatuje kolorami, nierzeczywistymi obrazami, przeryspowanymi efektami specjalnymi i kiczowatymi dekoracjami. Ten film to świątynia świadomego kiczu na sterydach!
Dzieło to wygląda tak jakby Andy i Larry Wachowscy zażywali jakiś substancji narkotycznych podczas jego realizacji.
Muszę przynać, że ten odjechany i fantazyjny świat prezentuje się nawet całkiem, całkiem i przez pierwsze 40-60 minut seansu łyka sie go z prawdziwą ochotą.
Jednak z czasem świat pzredtsawiony w SPEED RACERZE powoli zaczyna męczyć i nużyć. Atakująca nas z każdej strony feria dialogów i barw wręcz bije po oczach. SPEED RACER to film dla ludzi z ADHD, którzy wiecznie nie potrafią sie na niczym skupić.
Problemem SPEED RACERA jest też fakt, że ta cheć epatowania obrazem i dźwiękiem wprowadza do filmu niekontrolowany narracyjnyc chaos i chwilami burzy jego strukturę.

SPEED RACER to film z zasady skierowany do dzieci (gdzieś powyżej 8-10 roku życia), ale historia korupcji i oszustwa jaką on przedtstawia nie jest chyba skierowana do nich. Wątpliwości budzą też pewne dialogi, kilka scen (choćby ta z piraniami) oraz intertekstualność dzieła. Poza tym film ten ma tak szybkie i zawrotne tempo (połączone z narracyjny choasem), że cała ta historia jaką twórcy usiłują opowiedzieć może być niezbyt czytelna dla młodego widza.

W rezultacje powstał film, który nieco męczy i irytuje dorosłych oraz nie za bardzo nadaje się dla dzieciaków. SPEED RACER to zwyczajnie film "przestrzeolny" o niedopasowanym targcie do jego odbiorców.

Sporym minusem dla wielu widzów może się też okazać dość typowe i wkładane widzowi do główy niemal łopatą przesłanie o sile rodziny oraz tradycyjnych wartości. Taki "odjechany ispychodeliczny film" od strony wizualnej, a tak konserwatywną filozofię głosi... Zmarnowany potenciał mam śmiałość stwierdzić.

Sytuacje ratuje jednak świetna obsada. Dla Emilie Hirshca, który zabłysnął już w MINISTRANTACH, WSZYSTKO ZA ŻYCIE, ALPHA DOG, ODWRÓCIĆ PRZEZNACZENIE czy KRÓLACH DOGTOWN film ten miał być kornoacją na nową, młodziutką gwiazdę Hollywood. Mam jednak wrażenie, że klapa SPEED RACERA nieco spowolni karierę tego zdolnego chłopaka. Trzeba jednak przyznaćź ,że w tym filmie Hirsch zagrał bardzo dobrze.
Reszta obsady to wspaniali starzy wyjadacze z Susan Sarandon i Johnem Goodmanem na czele. W filmie zabłąkała się też "wiecznie młoda" Christina Ricci, którą bardzo cenię, ale w SPEED RACERZE gra zaledwie poprawnie.

film Andego i Larrego Wachowskich to kino niewykorzystanego potencjału. SPEED RACER jest psychodeliczny, ostatenntacyjnie szalony i świadomie kiczowaty. Znajdziemy tu też wiele bardzo zabawnych scen oraz dorborową obsadę.
SZkoda tylko, że cały ten filmowy świat szybko tonie w wykreowanym w nim chaosie. Twórcą zabrakło nieco wycvzuycia publiczności oraz artystycznej konsekwencji, bo w zasadzie nie wiadomo czy jest to kino skierowane dla dorosłych czy dla młodszej publiczności.

Tak czy owak warto ten film zobaczyć, choćby z czystej ciekawości jak można wysmażyć najbardziej odjechany film dekady za( bagatela) 120 milionów zielonych.